ای اهل جهل قبله ی اقبالتان کجاست                 پروازتان شکست ، پر و بالتان کجاست

خفاش های خفته به اعماق عافیت                           حلقومتان فشرده به خناق عافیت

از آن زمان که حربه ی دوز و دغل شدید               مصداق صدق آیه ی "بل هم اضل" شدید

دیروز در جمل ، جمل فتنه رانده اید                      افسوستان ! که دست خدا را نخوانده اید

آیا هجوم شدت ما را ندیده اید                                  یا ذوالفقار مکر خدا را ندیده اید

ای شبروان داعیه ی خفته در سکوت                      در قلعه های سست تر از بیت عنکبوت

یک راه پیش پای شما باز می کنم                       فرصت کم است ، تکیه به ایجاز می کنم

تا فرصتی است ، بیشه ی ما را رها کنید                   شرمی ز صبر موسی صاحب عصا کنید

کفتارها ! حریم ولی را شکسته اید                         بازوی پرده دار علی را شکسته اید

ای باطلان ! مباهله با اهل حق چرا ؟                        این سان ستیز با یل صاحب نسق چرا ؟

ای قوم ! ای قبیله ! بر این قبله رو کنید                    حق را در این قبیله ی ما جستجو کنید

اهریمنان ! مقام سلیمان ، ولایت است                       آئین عاشقان ، ز ولایت ، حمایت است

یک نکته گویم ؛ آنکه ولایت پذیر نیست                 حتی به نفس سرکش خودهم امیر نیست

وام دار اوست قدر مصطفی                     بی قرار اوست صبر مرتضی

از کرم میراث دارش مجتبی است            خون پاکش در رگ خون خداست

ارث مادر در تمام اولیا                            علم و حلم و صدق و تسلیم و رضا

در امامت گر علی تفسیر شد                 بچه شیر از شیر مادر شیر شد

جسم ناسوتی او روح فلک                     روح لاهوتی او جسم ملک

اولیا دُراند و دریا فاطمه                          لم یکن ایجاد لو لا فاطمه

دست تقدیر خدا در عالمین                    مادر ارباب مظلومم حسین

حجت کبراست بر کل حجج                    با دعایش می رسد یوم الفرج

برترین یار ولایت در جهان                       بهترین راه نجات عاصیان

تا امید جود از دادار ازوست                    رونق بازار استغفار از اوست

حق که در م هویدا می شود          مومن از مجرم مجزا می شود

روح در عشاق او چون می دمند             صور این الفاطمیون می دمد

خلق در م پیاده او سوار                 هاتفی آواز می دارد کنار

کور باد و دور باد هرکس که هست          هان که اجلال نزول فاطمه است

آمده عرش خدا را قائمه                        آمده ناموس یزدان فاطمه

آنکه حق جنت به او تقدیم کرد               نار را جنت به ابراهیم کرد

ای کاش می شد همه اونایی که وبلاگ می نویسن و همه اونایی که به وبلاگا سر می زنن به جای اینکه بگردن ببینن کی مخالف کی موافق (بعد به اونایی که موافقن آفرین بگن و به اونایی که مخالفن یا فحش و دری وری بگن یا مسخرشون کنن یا تحریمشون کنن) به این فکر می کردیم که ما همه ایرانی هستیم و داریم توی یک کشور زندگی می کنیم. کاش به این نکته توجه می کردیم که درسته عقایدمون با هم یکی نیست ولی همدیگه رو دوست داریم. بیاییم همدیگه رو به خاطر اینکه فلان عقیده ی مون با فلان نظر ی یکی دیگه نمی خونه و هماهنگ نیست هی لعن و نفرین نکنیم. بیایم به جای سیاه و سفید دیدن دنیا رنگی ببینیمش. فکر نکنیم چون فلانی با من هم نظر و هم عقیده نبود پس رنگش سیاهه و باید انداختش دور.

ما همه انسانیم ما همه ایرانی هستیم بیایم همدیگه رو دوست داشته باشیم و به هم احترام بذاریم. خودمون رو از لذت دوست داشتن محروم نکنیم. لذت دوست داشتن ده ها برابر بیشتر از تنفره. یک بار امتحان کنید

صد بار بدی کردی و دیدی ثمرش را

خوبی چه بدی داشت که یک بار نکردی؟